Przypadki kryminalne. Poszukiwania zaginionych jako problem interdyscyplinarny /praca zbiorowa/

Ciemna II

ISBN 978-83-65697-49-3 – druk
ISBN 978-83-65697-50-9 – e-book

Cena książki drukowanej – 67 zł

Publikacja pod redakcją naukową dr Joanny Stojer-Polańskiej

Joanna Stojer-Polańska, doktor nauk prawnych, kryminalistyk. Autorka publikacji naukowych dotyczących oddziaływania mediów na proces karny, dotyczących działań sprawców z nietypowym modus operandi. Redaktor książki poświęconej samobójstwom oraz przypadkom kryminalnym. Prowadzi zajęcia dotyczące ciemnej liczby przestępstw na Uniwersytecie Humanistycznospołecznym SWPS. Popularyzatorka nauki.

 

Spis treści

Joanna Stojer-Polańska, Ciemna liczba przestępstw jako zjawisko społeczne

Rozdz. 1 Ku farmom śmierci? Badania kryminalistyczne a poszukiwanie zwłok ludzkich

  1. Filip Bolechała, Procesy rozkładu zwłok, czyli o tym, co dzieje się z ludzkim ciałem po śmierci
  2. Marek Lisowicz, Nieinwazyjne metody poszukiwania zwłok ludzkich
  3. Marek Lisowicz, Poszukiwanie zwłok ludzkich z użyciem psa specjalistycznego w terenie otwartym
  4. Michał Wojas, Drony w poszukiwaniach i w ratownictwie
  5. Joanna Stojer-Polańska, Marek Lisowicz, Czyja to czaszka, czyli o metodach identyfikacji zwłok
  6. Aleksandra Wentkowska, Problem braku regulacji prawnych instytucji „koronera” z perspektywy Rzecznika Praw Obywatelskich

Rozdz. 2 Możliwości w obszarze działań poszukiwawczych i kryminalistycznych oraz funkcjonowanie systemu poszukiwań zaginionych

  1.  Artur Luzar, Joanna Stojer-Polańska, Ku współpracy interdyscyplinarnej przy poszukiwaniach zaginionych
  2. Jan Gołębiowski, Analiza psychologiczna w przypadkach niejednoznacznych zgonów
  3. Monika Szubrycht, Joanna Pulit, Gdy zaginie dziecko
  4. Łukasz Kowalski, Dziennikarstwo śledcze w sprawach osób zaginionych
  5.  Maciej Rokus, Powrót do nierozwiązanych spraw w działaniach Grupy Specjalnej Płetwonurków RP
  6. Katarzyna Trochimowicz, Paweł Futiakiewicz, Zapach śmierci. Radość dla psiego nosa
  7. Bogdan Lach, Wywiad wiktymologiczny i jego rola w profilowaniu psychologiczno-kryminalistycznym n/n sprawcy zabójstwa
  8. Michał Górecki, Ciemna liczba przestępstw – zaginięcie osoby
  9. Rafał Tracz, Czynności procesowe i operacyjne w wybranych przypadkach kryminalnych

Podsumowanie

 

Z recenzji:

„Współczesne społeczeństwo wychowane na szybkim dostępie do informacji, programach typu true-crime i serialach z cyklu CSI jest przekonane o tym, że zna realną skalę i poziom przestępczości. Rzeczywistość jednak dość mocno odstaje od filmowego wyobrażenia pracy wymiaru sprawiedliwości
i dowodzi, że nie dość, że są zdarzenia kryminalne, które nie znajdują swojego finału w sądzie, to nikt nie wie, że się wydarzyły. To tak zwana ciemna liczba przestępstw, która nie mieści się w oficjalnych statystykach i nie staje się newsem w mainstreamowych środkach przekazu”.

dr Tomasz Kupiec
Kierownik Pracowni Genetyki Sądowej
Instytut Ekspertyz Sądowych im. Prof. dra Jana Sehna w Krakowie

„Przedłożona do recenzji praca stanowi interesujące, wielowątkowe opracowanie, w którym zaprezentowano istotne zagadnienia z zakresu wykrywania przestępstw znajdujących się poza oficjalnymi statystykami przestępczości”.

Łukasz Karaś, doktor nauk prawnych, adwokat, nauczyciel akademicki, instruktor sportów obronnych i strzelectwa sportowego

Ilustracje – Dariusz Piekarski, absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Artysta plastyk, obecnie emerytowany pracownik LK KWP w Krakowie.

„Publikacja, którą podjąłem się zilustrować, jest specyficzna, przede wszystkim ze względu na treść. Trudno uzupełnić grafiką tekst nasycony emocjami, przemocą w taki sposób, aby nie popaść w banał, nie obrazić nikogo. Zachować szacunek dla ofiar rodzin i samego siebie. Przecież każdy opisany przypadek to ludzki dramat. Biorąc pod uwagę, że w sztuce i życiu nic nie jest jednoznaczne, na potrzeby niniejszej książki, wykorzystałem własne obrazy, które wykonywałem w czasie wolnym od służby. Taka terapia zajęciowa na własne potrzeby.

Przy wyborze prac pomogło doświadczenie zawodowe. Przecież byłem policjantem ponad dwie dekady. To było moje środowisko naturalne. Złapałem trop.

Mam nadzieję, że dobór ilustracji jest trafny. Liczę, że wrażliwy Czytelnik znajdzie w nich dopełnienie tekstu, a wyobraźnia pozwoli mu spojrzeć na kryminalistykę w szerszym kontekście. Bo w życiu i sztuce nic nie jest jednoznaczne”.